.

Siedziałam z nim w jednym stoliku.
Nie chciałam się nawet odzywać.

Zmieniła swój wygląd. Szukała wzrokiem Sol.

-Więc, co masz zrobić?-spytałam w końcu.
-Liczę na to, że pomożesz mi zabić mojego brata.

// WHAT?! //

Przepowiednia... Jemu znów chodzi o przepowiednie...

-Słuchałam uważnie-mruknęłam.
-Tak po prostu mi pomagasz?-zdziwił się.
-Ej! Twój brat nazwał mnie deską!

- Sol, on jest ważny ty też... - szepnęła w jej myślach.

// Sol, rozjebałaś system xD nazwał mnie deską - zabiję go xD FUCKIN LOGIC! //

Uśmiechnęłam się do demona.
-Co mogę zrobić?

// Zabij go xD To proste xD //

- Solange! Proszę posłuchaj mnie! - mówiła w jej głowie.

-Zabijemy go razem-stwierdził.-Powiedz tylko, czy jesteś gotowa.
-Jestem.

- Błagam!

-Idziemy?-uniosłam brwi.

z.t

- Solange! Jak możesz być tak głupia... - szepnęła tym razem do siebie.

zt

Siedziałam w tym samym stoliku co ostatnio.
Tylko, że tym razem z rudowłosą kobietą.

-Ostatni raz byłam tu ze swoim synem.
-Jak pani się nazywa?-grzecznie spytałam.
-Ja? Mów do mnie Anasta.
-Trochę dziwne imię.-uniosłam brwi.
-To jest zdrobnienie.

-Więc ma pani syna?-chciałam jakoś zacząć rozmowę.
-Zadziwię cię. Aż dwóch.
-To...fajnie.-mruknęłam pod nosem.
-Jeden uciekł z domu.
-To mniej fajnie.
Kobieta się roześmiała.

Głupi czar, lina znów przeniosła mnie za Sol. Anastasia...

-Więc szuka pani swojego syna?-podpytałam.
-Go raczej trudno znaleźć. To typ buntownika.
-Rozumiem.-westchnęłam.-Ile pani ma lat?
-Dużo, jestem już stara.
-Nie wygląda pani.
Anasta uniosła kąciki ust.
-Zapewne.

-Przykro mi z powodu pani syna.
-Mi też. Ale jego ojciec także się nie spisał.
-Kłócili się?
-Tak. Dosyć często.

Moja siostra wyczuła, że przepowiednia ma się spełnić... Pilnuj tej dziewczyny...córeczko
Ten głos, był taki miły, to oczywiste, Maria. Moja matka...

Westchnęłam. Ta kobieta mogła być  aniołem światła, aniołem mroku, demonem lub nawet czarownicą.
Mimo wszystko było mi jej szkoda.
-Nie rozumiem, gdzie w wychowaniu mojego syna popełniłam błąd.-westchnęła w końcu.
Posłałam jej uśmiech.
-To pewnie taki wiek. Szkoda, że ja nie mam takiej kochającej matki.
Posmutniałam.

Jaka matka taki syn...
Ale jego bunt wyszedł reszcie istnienia na dobre...

-Nie martw się.-teraz to ona próbowała mnie pocieszyć.-Powinnaś poznać mojego młodszego syna.
Parsknęłam śmiechem.
-Na pewno jest bardzo miły, tak jak pani.

Jeśli jest miły to ja jestem śmiertelniczką...

-Bardzo możliwe. To uroczy młodzieniec.
-Czy reszta rodziny wie, że pani szuka swojego syna?
-Oczywiście. Nie tylko wiedzą, ale także działają, by zaradzić coś w tym kierunku. Wyglądasz na zmęczoną.
-Pewnie tak.
-Może chcesz kropelki na sen?
-Pani naprawdę jest bardzo miła.

// Tak żeby ko kurde wykończyć ;-; xD //

Wzruszyłam ramionami, po czym wzięłam od niej buteleczkę i wypiłam całą jej zawartość.
-Chyba powinnam wracać do domu.
-Odprowadzę cię.

z.t

Może powinnam zmienić zawód, wstąpić do chóru czy coś... Bo opieka jakoś mi nie idzie... Taki przykład:
Nieznajoma: Chcesz kropelki których działania nie znasz?
Moja podopieczna: Pewnie!
Jestem świetna w tym co robię...

zt

Siedziałyśmy przy tym samym stole co zawsze powoli pijąc wino podane mi przez Anaste.

Rozerwę tę linę. Sol, dlaczego ty nigdy nic nie widzisz...

-Więc znalazła już pani swojego syna?-spytałam.
-Oj tak. Po prostu trochę ciężko mi z nim rozmawiać.

Nie wiedziała co robić.

-Doskonale panią rozumiem.
-Najgorsze jest to, że ma dziewczynę,która ma na niego zły wpływ.

-Naprawdę?-westchnęłam.-Współczuję pani.
-Ja wiem, kochanie. To jedna z twoich najlepszych cech. Potrafisz współczuć.

-Pani mnie właściwie nie zna.-odparłam.
-Wiem, więcej niż ci się wydaję.
-Sądzę, że powinna pani odwiedzić syna.

// NIE NIE SĄDZISZ xD //

-A wiesz co? To bardzo dobry pomysł.
-Też tak uważam.
-Odwiedzę go przy najbliższym czasie.

-Zapomniałam spytać się ciebie jak masz na imię.-odezwała się po kilku minutach milczenia.
-Solange.

-Bardzo ładnie-stwierdziła.
-Też tak uważam-odparłam skromnie.
-Wiesz? Lubię cię.
Rzuciłam jej delikatny uśmiech.
-Dzękuję, już chyba mało kto mnie lubi.

-Na pewno jest jeszcze ktoś, kto cię lubi.-zaśmiała się rudowłosa.
-Nie sądzę.-westchnęłam.-Ale ja panią też lubię.

-Żałuję, że nie jesteś moją córką.-westchnęła.-Zawsze chciałam mieć córkę.
-Ja zawsze chciałam mieć matkę.-wyszeptałam smutno patrząc jej w oczy.

-Moi synowi potrafią tylko wariować.
-Ja mam młodszego brata, ale on od początku swojego życia był chory.

-Przykro mi.-kobieta położyła mi rękę na ramieniu.
-Mi też przykro, ale z powodu pani synów.
-Chcesz być moją córką?
Zadławiłam się winem.

// Córką, którą wykorzysta i zostanie tu utworzone Y**I :C //

Zamrugałam.
-Chciałabym, ale to raczej niemożliwe.
-Nonsens. Z resztą zobaczysz.
Wzruszyłam ramionami. Pewnie ta kobieta ma jakąś chorobę psychiczną. Mówi się trudno.

Zastanawiałam się kim ona jest.
Na demona była za miła, na anioła mroku z resztą też. Jednak anioł światła był dla niej zbyt... po prostu nie mogła nim być.
To czarownica-stwierdziłam w myślach z przekonaniem.

-Masz ogromną moc.-powiedziała nagle. Potrzebowałam paru sekund, by ta informacja do mnie dotarła.
-W jakim sensie?

Na szczęście kochany kierowca nie zabił ich więc szczęśliwie dojechali do klubu.. Zaparkowali przed nim i weszli trzymając się za ręce do strefy dla vipów.

Zaciskał palce na jej dłoni...

Z mojej kieszeni wydobył się cichy dźwięk.
SMS
Wyciągnęłam telefon i sprawdziłam, kto się do mnie dobija.
Ash.

Usiedli razem przy pustym stoliku przy ścianie, bardziej w rogu. Siedziała obok niego..

Objął ją i musnął wargami jej skroń.

Czego chcesz?
Martwimy się o ciebie. Gdzie jesteś? Musimy porozmawiać.
Nigdzie, gdzie możesz wejść.
Solange! Ja mówię poważnie. To ważne!
Schowałam telefon do kieszeni.
-Może chcesz jeszcze trochę wina?-spytała mnie Anasta.
-Chętnie.

Zamruczała zadowolona.. Wtedy jej wzrok dostrzegł znajomą twarz.. Drgnęła.. To ta co do mnie strzelała..

Poczuł to.
- Coś nie tak? - spytał cicho. - Saphie...?

Nagle Anasta drgnęła.
-Coś się stało?-zapytałam podążając wzrokiem za jej spojrzeniem.

- Nie patrz w ich stronę. - wyszeptała mu do ucha. - Patrz na mnie. Tam w rogu siedzi ta, która do mnie strzelała..

- Huh?!
Oczywiście nie posłuchał jej i od razu przeniósł wzrok na Solange... zobaczył przy niej obcą kobietę.

-Dobrze się pani czuje?-spytałam zaniepokojona.
-Tak, tylko muszę na chwilę do toalety.
Podniosła się i odeszła od stolika. Wtedy zauważyłam, że ktoś nie obserwuje.
Odwróciłam się i zobaczyłam tego chorego psychicznie demona. Nasze spojrzenia się spotkały. //xD//

Złapała Dashiego za podbródek i zetknęła swoje wargi z jego.. Co za debil.

- Nnnn! - na początku przez sekundę się zapierał, ale potem odetchnął w jej ustach i oddał się pocałunkowi.

Moje usta wygięły się w szatańskim uśmiechu.
Ten debil pożałuję wszystkiego co się wczoraj stało
Trafiłam na wspaniały moment, bo właśnie rozpoczynał się wieczór towarzyski.

- Nie zwracaj na nią uwagi. - tchnęła mu w ustach. - Jesteś tylko mój.

Odsunął się od niej by wziąć oddech.
- Yahiro na nią wpływa... Muszę go zabić, nie rozumiesz...? Ona ma do niego dostęp.

-DOBRY WIECZÓR WAM WSZYSTKIM.-na scenę, gdzie przed chwilą grał jakiś rockowy zespół teraz wszedł Matt Johnson-właściciel klubu.-ZAPRASZAMY WAS NA CO TYGODNIOWY WIECZÓR TOWARZYSKI. NA CHĘTNYCH DO DZISIEJSZEGO ZADANIA CZEKAMY PRZEZ NASTĘPNY KWADRANS.
Wstałam od stolika i poszłam w jego kierunku. Chyba zgłoszę parę osób.

- Ale nie dzisiaj.. Nie dzisiaj.. - szepnęła. - Ja Ci pomogę..

Westchnął... nie przejmował się tym co się działo w klubie. Skupił swoją uwagę tylko na Saphirze.

Z zadowoloną miną usiadłam do stolika.
To będzie długi wieczór.

//buahahaha :)//

Zamówili sobie dwa drinki. Siedziała bokiem na jego kolanach i bawiła się jego włosami.

To było irytujące ale bawiło go.
- Przestań... to denerwujące... - znów chciał się uśmiechnąć... wziął swojego drinka i napił się.

- Nande denerwujące..? Masz takie mięciutkie włosy..

- Naprawdę? - uniósł brew.
Kosmyki jego włosów luźno opadały na szyję. Były nierówne, a końcówki lekko się kręciły.

- Hai.. Mięciutkie.. - cmoknęła go w czubek głowy.
Wzięła swojego drinka i napiła się trochę.

Również się napił.

Odstawiła szklankę..
- Zatańczymy?

- Huh...? Ale... ja nie umiem... - mruknął.

Na scenę ponownie wszedł Matt.
-WIĘC MAMY JUŻ WYSTARCZAJĄCO DUŻO OCHOTNIKÓW. DZISIEJSZE ZADANIA/KONKURSY SĄ BARDZO INTERESUJĄCE. PIERWSZY: KONKURS NA NAJSEKSOWNIEJSZEGO I NAJBARDZIEJ INTERESUJĄCEGO DEMONA. PIERWSZYM KANDYDATEM JEST...
wyciągnął kartkę.
-TADASHI KATSUKO.

Odwróciła się w tył patrząc na scenę.. A potem na Tadashiego.
- Łot..?
// Pokaż klatę, panie padną :C //

Drgnął.
- Hę? - spojrzał na scenę. - Kto...
Spojrzał na Solange.
- TY.

-JEDYNE CO O NIM WIEMY, TO TO ŻE MA KOMPLEKS NIŻSZOŚCI I SĄDZI, ŻE JEGO MŁODSZY BRAT JEST PRZYSTOJNIEJSZY. SŁODKIE, PRAWDA?-kontunował Matt.-Zaraz pokaże nam jaką klatę mają prawdziwe demony!
Ze śmiechu zaczęłam krztusić się własną śliną.

Nie mogła się powstrzymać i zaczęła chichotać..
- Nie wiedziałam..że..że.. - drżała. - Zapisałeś się.. na konkurs..

- Nie zapisałem się na żaden konkurs! - warknął. - Mnie tu nie ma.

Matt uniósł brwi.
-MÓJ INFORMATOR TWIERDZ TAKŻE, ŻE MA DZIWNE UMIŁOWANIA DO SŁODKICH ZWIERZĄTEK I UWIELBIA WSZYSTKIE KOBIETY, KTÓRE WYGLĄDAJĄ NA POWYŻEJ 50 ROK ŻYCIA. HHHHMMM. CIEKAWE. COŚ CZUJĘ, ŻE BĘDZIESZ MIAŁ MNÓSTWO WIELBICIELEK.
Podszedł do stolika Tadashi'ego i podniósł jego rękę.
-OTO ON!

Drgnęła i spojrzała na dziewczynę.
- Nie prawda! - krzyknęła. - Jest niegrzecznym i niebezpiecznym facetem, a wszyscy faceci mogą paść na kolana przed jego mięśniami!

Zmienił się w mrok i pojawił na siedzeniu z drugiej strony.
- Biedna Solange. Musi być naprawdę o ciebie zazdrosna, Saphira. Nie potrafi zrozumieć że nie podobają mi się deski. Współczuję jej - westchnął z zażenowaniem.

-DOBRZE. ZAPRASZAM NA ŚRODEK.
Prezenter zaciągnął go (SIŁĄ)na środek.
-Pokaż swój talent, panie wielki i <kaszel> niebezpieczny demonie.

Patrzyła na niego.. Yey!

Westchnął... Ściągnął koszulę Przez głowę, nie rozpinając jej...Rzucił nią w Saphirę. Zignorował po raz kolejny obecność blizny na klatce piersiowej...
Przyzwał skrzydła. Rozłożyły się z impetem, aż posypały się pióra...zastrzygł zabawnie uszami, gdy jedno z ostrych jak nóż piór przebiło but prezentera i wbiło się głęboko w jego stopę.
- Sam lubisz pięćdziesięcioletnie kobiety.

Złapała jego koszulę.. Przytuliła ją do siebie i uśmiechnęła się szeroko.. Nigdy go tak nie widziała.. Jej ślepia błyszczały..

On się nie uśmiechał... nie było to dla niego ani trochę śmieszne.

Widziała jak kilka dziewczyn "mdlało" widząc jego muskularny tors i ramiona.. Ona o mało co nie podskakiwała w miejscu.

Spojrzał na swoją ukochaną.
To moja ostatnia koszula! Nie zniszcz jej!

Westchnęłam. Myślałam, że się skompromituje.
-WIĘC, KTOŚ CHCE GOŚCIA PRZEBIĆ?
Cisza na sali.
-DOBRZE, WYGRYWASZ. TERAZ PRZECHODZIMY DO NASTĘPNEGO KONKURSU. KONKURENCJA: TANIEC NA RURZE. PIERWSZYM ZAWODNIKIEM JEST:
zarknął na kartkę.
-SAPHIRA TRANCY.

Szczeka opadla jej do ziemi.

Chciał zrobić Solange na złość. Wrócił na swoje miejsce, składając ciasno skrzydła, ale wtedy usłyszał nazwisko Saphiry.

Szeroko się uśmiechnęłam.
-ZAPRASZAMY SAPHIRĘ!

Zwiala do damskiej lazienki..

- Ej Saph! Czekaj! - nie zdążył jej zatrzymać.

Weszłam na stół.
-Może trzeba ją zachęcić?-spytałam publiczności i klasnęłam w dłonie.-SAPHIRA! SAPHIRA!
Potem cała sala już klaskała i wydzierała się na cały kontynent.

Siedziala w damskiej toalecie.. O nie!

- Eh... nie wejde do damskiej łazienki.
Opadł na siedzenie przy ich stoliku i wziął swojego drinka.

-SAPHIRA!SAPHIRA! SAPHIRA!
Właśnie kompromituję dzisiaj drugą osobę. Jaka ja zła.
I tak nie mogą się zemścić...

Nie zatancze.. Nie ma mowy.. Czekala

Nie chciał żeby się skompromitowała... przecisnął się przez tłum i ukradkiem wlazł do damskiej lazienki.

Opadłam na krzesło.
-I tak nie sądziłam, że się odważy.-mruknęłam pod nosem.

Podniosla sie..

- Saph... Wszystko w porządku?

Powoli piłam wino.
Nagle poczułam, że ktoś łapie mnie za włosy.
-Hej. Mogę się dosiąść?
Yahiro.
Wskazałam na puste krzesło.

Przytuliła się do niego mocno..

Objął ją.
- Spokojnie.

- Nie chce tańczyć.. Chce do domu.. Natychmiast..
Czuła łzy pod powiekami..

Prychnęłam.
Tchórz/

- Dobrze... Chodźmy. Znowu prawie wjade w słup, co ty na to? - pocałował ją w czoło.

- Hai.. Tylko nie zniszcz mi motorka.. - uśmiechneła sie czule.

Siedziałam teraz między innymi aniołami światła. Żaliłam im jak to pokonują mnie demony... Głos matki przyprawiał mnie o ból głowy. Nie wiedziałam ile wytrzymam.

- Więc chodź - szepnął. Wziął ją za rękę i wyszli z łazienki. Zatrzymał się jednak przy drzwiach... Zobaczył wchodzącego na sale Yahiro.

- Chodź kochany.. - pociągnęła go za sobą..

Wyrwał swoją rękę z jej uścisku... Mogła wyczuć jak bardzo jego aura zmieniła się w ciągu jednej chwili. W końcu była jego stróżem.
- Yahiro...

Złapała go za ręce i wyciągnęła siłą..

- Saph! Pusć mnie! - warknął.
// Nie puszczaj! XD //

Wyciągnęła go na dwór.
- Chce do domu.. Do domu!

Spojrzał na nią i zadrżał... odwrócił wzrok. Jego uczucia do niej przewyższyły nienawiść do brata...
- Chodźmy...
Po chwili odjechali.

z.t

z.t

-Przegapiłem coś?
-Jeżeli wliczyć striptiz twojego brata i upokorzenie jego dziewczyny? To tak, dużo.
Nagle poczułam ostry ból głowy. Przez chwilę czułam, że nie chce rozmawiać na równi z demonem. Nie chcę się do niego uśmiechać i żartować. Chcę stąd wyjść. Jednak to uczucie szybko zniknęło.

-Ten debil ma dziewczynę?-uniósł brwi.
-To anioł mroku...-westchnęłam.-Nazywa siebie upadłą i ubiera się jak emo.

-Nazywa siebie upadłą?-powtórzył powoli.-Mamy piątkę.
-Proszę?-uniosłam brwi.
On tylko wzruszył ramionami.

-Jutro idziemy na bal. Przyjdę po ciebie, ale upewnij się że mój brat też przyjdzie.
Westchnęłam. Po prostu pięknie.

Z.t

Solange... Czemu ona tak łatwo daje się manipulować...

zt