Jest to mały, ale dwu piętrowy domek. Wchodząc do korytarza po prawo jest salon i toaleta, a po lewo kuchnia i jadalnia. Na przeciwko są schody na górę gdzie mieści się sypialnia zmarłych rodziców Saphiry,a obok siostry, łazienka i jej pokoik w którym znajduje się duże, białe łóżko z baldachimem, meble z jasnego drewna takie jak szafa, toaletka, szafki nocne, biurko na którym stoi komputer i komoda. Na ścianach są poprzyczepiane jej rysunki i zdjęcia. Jej parapet został przerobiony na taką niby kanapę. Po prostu jest miękki i są tam poduszki.

Zmaterializowali się w korytarzu.. Rzeczy Tadashiego leżały na kanapie w salonie.

- Dzięki...
Od kiedy Mist zniknął tracę kontrole nad cieniem...

- Gdzie chciałbyś spać? - spytała. - Mam trzy pokoje.

Na jego twarzy znów pojawił się rumieniec.

- Jest mój pokój mam dwuosobowe łóżko, moich rodziców też dwuosobowe, a moja siostra miała małe i raczej tam byś nie chciał. - wymamrotała.

- Ja... chciałbym spać z tobą... - wymamrotał.

Uśmiechnęła się z satysfakcją pod nosem. Jego rzeczy zniknęły.
- Są już na górze. Chodź. Zaprowadzę Cię. - złapała go za rękę i zabrała.
Cień rozpakował mu rzeczy i pomieścił je w jej szafie. Pozwoliła mu się pierwszemu wykąpać.. Nalała mu dużo wody do wanny i zrobiła pianę.

- Nie musisz tego robić - westchnął. - Nie jesteś moją niańką...
Wział sobie ubrania.

- Ale ja chce, żebyś czuł się tu jak najlepiej.. - ona przeglądała swoje ubrania.

- Heh...
Poszedł do łazienki i zamknłą drzwi.
Wykąpał się szybko.

Ona użyła prysznica na dole. Umyła się szybciej. Miała na sobie krótką fioletową sukienkę bez ramiączek. Stała w korytarzu i czekała.

On założył czarną koszulę (ostatnią zresztą) i czarne dżinsy. Podwinął rękawy koszuli do łokci i zszedł na dół.

- Chodź. Pójdziemy do klubu. - wyciągnęła do niego dłoń..

- Do klubu...? Okej...
Złapał ją za rękę.

- Pewnie nie umiesz prowadzić motoru. - wprowadziła go do garażu.
Stał tam dość spory, piękny, czarno czerwony motocykl. Podeszła do niego i wzięła kaski. Podała mu jeden.
// Umiej Dashi, umiej :C //

- Eeto... nikt nie powiedział, że nie umiem.

Spojrzała na niego.
- A umiesz?
// Bo to tak błe jak kobieta prowadzi, a facet siedzi za xD //

Założył kask.
- Nie. Ale zawsze jest ten pierwszy raz.

- Dobra.
Gdy wsiadł usiadła za nim, założyła kask i przytuliła się do niego.

Chciał się uśmiechnąć, ale... nadal nie potrafił...
Odpalił.

z.t

z.t

Wjechali do garażu.

Zeszła z motoru.. Był noc, a ona drżała.. Przewiało ją.

- Chodź do środka...

Weszli do domu..
- Masz na coś ochotę? Kawa? Herbata?

- A masz coś słodkiego?! - spytał z nadzieją w głosie.

- Kakao mam. - uśmiechnęła się delikatnie.

- Pogniewasz się jeśli przeszukam ci kuchnie? Mam nadzieje, że nie!
Wpadł do kuchni.

- Słodycze są w szafce przy lodówce. - powiedziała wchodząc za nim.

- Misja zaakceptowana!

Zaśmiała się i wzięła się za robienie kakaa.

Przeszukał całą szafkę.

Było tam pełno słodyczy: kilka czekolad, jakieś ciastka, rurki z kremem, cukierki..

Dopadl wszystkie cukierki jakie tam były...

Ona ugotowała mleko i wsypała kakao. Zrobiła piankę i posypała startą czekoladą.

Jadł już jedenastego cukierka.

- Prosze. - podala mu pysznie wygladajac napoj..

Zamachał radośnie uszami. Wział kubek.

Usiadla na blacie i napila sie.. Zostal na jej wardze wasik z pianki.

Zlizał jej wąsa... napił się swojego.

Zachichotala.

- Mmmmmmmmmm - oblizał wargi. - Uwielbiam słodkie rzeczy...

- To wiem od prezentera.

- Na przykład ciebie - polizał ją po nosie. - Też jesteś słodka.

- Huh?! Ja? Słodka? - zdziwiła sie.

- Bardzo...
Ugryzł jej ramię.

Jeknela.
- Co ty?!

Zachichotał... naprawdę... się zaśmiał...

Przewrocila go na podloge.

- Huh?!

- Haha! - zaśmiała się triumfalnie. - I co? Pogryziesz mnie demonku?

Polizał ją po nosie.

Pisnęła ze śmiechem.

Usmiechnął się... przytulił ją.

Leżała na nim.. Wtuliła się w niego.

- Ta podłoga jest zimna - powiedział.

- Nie wstanę.. - zachichotała. - Jesteś słaby skoro dziewczyna Cię powaliła.

Przekręcił się i znalazł się nad nią.

Zapiszczała.
- To nie fair!

Pocałował ją.

Odwzajemniła pocałunek rozchylając wargi.

Zamknął oczy...przycisnął ją mocniej do podłogi i wpił się w jej wargi z namiętnością.

- N... nnn..?! - jęknęła mu w ustach..

Rozchylił wargi lekko i odsunął się.

Złapała go za włosy i przyciągnęła mocno..

- Hnnnn!
Rozchylił wargi.

Całowali się do utraty tchu..

Odsunął się od niej... dyszał lekko.

Pogłaskała go po policzku..
- Uśmiechnij się.. Dla mnie.

Uśmiechnął się delikatnie... jego uśmiech był naprawdę piękny i delikatny.

Odwzajemniła jego uśmiech z czułością.

- Jestem głodny... - zamruczął.

- A na co masz ochotę? - spytała cichutko i zamruczała.

- Nie wiem. A co masz?

- Dużo rzeczy.

- Od kiedy tu jestem stać mnie było jedynie na chleb - westchnął.

- Lubisz naleśniki?

- Nale... śniki...?

- Hai.
Wstała i wzięła się za robienie naleśników.
- W dolnej szafce jest Nutella, tylko nie podjadaj! A w lodówce dżem.

- Czekolada - *________________* .
Wział Nutellę.

Zabrała mu szybko Nutelle.
- Do naleśników! - robiła je.

- Nie! - krzyknął żałośnie. - DAJ MI!

- Nie! - wyrzuciła go z kuchni i zamknęła drzwi na klucz.

Prychnął. Zdjął trampki w korytarzu i przeskakując po dwa stopnie poszedł na piętro.

Ściana nad biurkiem w jej pokoju była zapełniona rysunkami.. To samo biurko.. Ale na nim.. Były jego rysunki.. // Wiesz jakie xD //

// HE?! xD //
Poszedł do jej pokoju...

// No zawsze na różnych forach opisywałam ładny obrazek przedstawiający Dashiego bez koooszuuulkiii xD //
Robiła naleśniki.

Wypakował swoje rzeczy...  wtedy podszedł do biurka i zobaczył rysunki...
- H...huh...? - na jego bladych policzkach pojawił się rumieniec.

Zrobiła stos naleśników, nasmarowała je wszystkie nutellą i dała bitą śmietanę i truskawki.

Wpadl do kuchni wyłamując zamek.
- Saphira! Co to jest?! - pomachał jej przed twarzą rysunkami.

Otworzyła szerzej oczy.. Wyrwała mu rysunki, ale tak, żeby nie podrzeć..
- To..to.. to.. - jąkała się..
Po chwili uciekła na górę do pokoju.. Strasznie się rumieniła..

Spojrzał na nalesniki.
- Słodkie.
Przez chwile miał w dupie rysunki... zajął się nalesnikami! :3

Zamknęła się na klucz.. Jej porcja stała na blacie nietknięta..

Gdy juz się najadał poszedł na góre.
- Saphie...

Siedziała na łóżku patrząc na rysunki.. Czy one są..brzydkie..? Wzięła teczkę i je schowała.

- hej... otworzysz mi?

//POWIEDZCIE W KOŃCU CO TO SĄ ZA RYSUNKI! ;-;//

- Nie. - powiedziała głośno.
// Dopsze xD //
To było kilka rysunków. Przedstawiały one Tadashiego i nią. Na jednym z nich był sam, bez koszulki w zsuniętych spodniach tak, że było widać bokserki. Trzymał ręce za głową i uśmiechał się seksownie ukazując swoje napięte mięśnie.. Na innym trzymał ją na rękach, a na ostatnim trzymał ją seksownie za pośladki i całował.

- No przestań... bardzo ładnie rysujesz - powiedział rumieniąc się.

Cień otworzył drzwi.. Siedziała skrzyżnię..

Wsunął się do środka i zamknął drzwi.
Spojrzał na nią.

Na biurku nie było ani jednego rysunku, a teczka leżała w szafce..

*Do pokoju wleciała sowa. Wylądowała na ramieniu Saphiry i podała jej dwa zaproszenia na bal.

                      ZAPROSZENIE
Mam zaszczyt zaprosić pannę Saphirę Trancy na bal,
z okazji urodzin pani Anastasii Katsuko. Nie przyjęcie zaproszenia
równa się z bardzo bolesną śmiercią.
                             Pozdrawiam
                                   Claudie Klarson (ogranizatorka) *

Spojrzał na sowę.
- Huh...? Co to...?

Wzięła zaproszenie.. Spojrzała.. Zgniotła je tak po prostu i wyrzuciła do kosza.

- Ej! Co tam było?!
Złapał za kartke nim doleciała do kosza.

Odwróciła wzrok i spojrzała w pościel.
- Jakieś durne zaproszenie.

Rozwinął je i przeczytał...
Ana...stasia...?

Gapiła się w pościel.

- Nie możemy tam iść...

- Nigdzie nie idę. - powiedziała chłodno.

Usiadl na łożku i przytulił ją.
- Zresztą ja ci nie pozwolę.

Oparła się o niego i zamknęła oczy..

Zapukałam do drzwi. Gdy nikt nie otworzył zaczęłam w nie walić całą pięścią.

- Uh..? - usłyszała walenie..
Odsunęła się od Dashiego. Zeszła na dół i uchyliła drzwi.

Spojrzałam na upadłą anielicę.
-Musimy porozmawiać.

- Jeśli nie chcesz spotkać się ze śmiercią radze Ci stąd iść. - powiedziała zimno.
Zatrzasnęła jej drzwi przed nosem.

-IDIOTKO! TU CHODZI O WASZE ŻYCIE! POWIEDZIAŁAM YAHIRO, ŻE JESTEŚ Z PRZEPOWIEDNI!-wrzasnęłam, chcąc by mi otworzyła.

Zbiegł na dół za nią.

Drgnęła.. W jej dłoni pojawił się miecz.. Otworzyła drzwi i przyłożyła jej go do gardła.
- A przeciąć Ci nić życia? - spytała.

-Musisz mi pomóc ja...-nagle zapomniałam dlaczego tu jestem.
Zamrugałam zdezorientowana.

Stanął za Saphirą .
- O co chodzi?

- Nie obchodzi mnie ta wasza przepowiednia, ponieważ znam jej dalszą część, więc jak Cię zabiję nie będzie mieć to dla mnie różnicy.

Spojrzałam na nią jak na wariatkę.
-Nie rozumiem o co ci chodzi.

Zacisnął dłoń na ramieniu Saphiry.
- Przestań, Saphira... ona jest pod wpływami Yahiro...

Opuściła miecz.
- Odejdź stąd.

Zabij.
Pokręciłam głową.
-Nieważne. Nie możecie iść na bal.

Z.t

Obrócił Saphirę w swoją stronę... pocałował ją w czoło.
- Nie otwieraj jej drzwi. To psychopatka nawet bez Yahiro - powiedział ze śmiechem.

- Hai.. - wyszeptała smutno..

Zaryglował drzwi... usiedli w salonie. Trzymał ją blisko siebie na kolanach...
- Czemu jesteś smutna...? Chodzi ci o te rysunki...?

Odwróciła wzrok..
- Zapomniałam zjeść naleśników. - wstała ignorując jego pytanie.

Zatrzymał ją.
- Naprawde o to chodzi...? Przecież to nic takieog...

//SAM JESTEŚ PSYCHOPATĄ NAWET BEZ YAHIRO ;-;//

- Nic takiego...? - powtórzyła, wyrwała mu się. - Przepraszam. Nie powinnam była Cię rysować.

- Dlaczego? Masz talent - uśmiechnłą się.

- Dla mnie rysunki znaczą wiele.. Są odzwierciedleniem moich ukrytych pragnień..//Le zboczony rysunek// moich wspomnień.. snów.. Całego mojego życia..

- Umm...
Złapał za kosuzle i zdjłą ją przez głowę.
- Więc jak to było? - usmiechnłą się "seksownie" i napiął mienśnie.

Patrzyła na niego zszokowana.. Zrobiła się cała czerwona..

Zachichotał... Złapał ją i przyciągnął do siebie, przytulając.

Uśmiechnęła się szeroko.. Podobało jej się to.. Objęła go..

- Idź zjedz - pocałował ją w nos.

- Hai.. - poszła do kuchni.

Poszedł z nią... bez koszulki oczywiście. Było widać jego bliznę... wziął sobie troche cukierków.

- Nakarm mnie. - powiedziała podając mu talerz.

- Hę!?
wziął posłusznie talerz... jednak zamiast nakarmic ją nalesnikiem sam zjadł kawałek.

- Nie siebie tylko mnie! - gdy usiadł władowała się na jego kolana.

- No wiem - zaśmiał się. Zaczął ja karmić.

Sprawiała mu kłopoty zachowując się jak małe dziecko co tylko go rozbawiało..

- Przestań! - śmiał się.

*Tym razem przyleciały cztery sowy. Dwie z nich niosły podłużną paczkę zawiniętą w szary papier, a kolejne dwie mniejszą, zawiniętą w różowy.
Na obydwu były kartki ''od Anastasii''*

//To jest  sukienka dla Saph i garniak dla Tadashiego xD//

// KIECKE MAM SWOJĄ > _ < //
- Ie!

Zjedli i poszli na góry.
Gdy tylko weszli zobaczyli paczki i sowy.
- He...?

*Przez okno wleciała jeszcze jedna sowa. Była gruba i garbata (sowa może być garbata? xD).
Z rozmachem wpadła do talerza naleśników. Prz nóżce miała list.
Nie mogę się doczekać aż cię znowu zobaczę. -Mama

- Co to..?!

// Walić szczególy sowa wleciała do pokoju xD //
Złapał sowę i odwiązał liścik.

Rozerwała opakowanie..

Tym razem trochę mniejsza płomykówka wleciała przez okno.
Przy nodze miała małą karteczkę.

Nie zapomnij o prezencie dla mamy. -twój ukochany brat

Zaklął cicho pod nosem.
- Nie mamy wyboru.

- Nigdzie nie idę. - powiedziała.

- Ale ja idę. A ty musisz iść ze mną... jestes moim aniołem stróżem.

- Nigdzie nie idziesz. - warknęła.

Wział garnitur i zniknął w łazience.
Mam... am szanse... dowiedzieć się o co w tym wszystkim chodzi...

Zacisnęła dłonie w pięści.. Usiadła na łóżku skrzyżnie i ani myślała się ruszyć.

Wykąpał się... a potem ubrał garnitur i rozczesał wlosy...
Wyszedł.
- Saph... zrób to dla mnie. To jest moja wielka szansa. Nasza. Ja musze wiedzieć, po co to wszystko było...
Dotknął swoje klatki piersiowej... blizny.

- Nie chce tam iść. - warknęła.

Wyglądał bardzo seksownie w garniturze.
- No chodź... ubierz się... proszę - spojrzał na nią. Oczy dziwnie mu błyszczały.

- Nie chce tam iść.

- Zrób to dla mnie. Spóźnimy się...

- Idę tak jak jestem teraz. Będę siedzieć na zewnątrz i Cię obserwowac.

Spuścił wzrok.
- Ja... boję się iść tam samemu...

- To nie idźmy!

- Ty nie zrozumiesz, Saphira! Całe życie byłem okłamywany i nie rozumiem dlaczego! Chcę się w końcu dowiedzieć!

Odwróciła wzrok..
- Nienawidzę bali, nie rozumiesz tego? - warknęła.

- Proszę...

Wzięła tą pieprzoną kieckę i z wściekła miną trzasnęła drzwiami od łazienki.

Westchnął...

Wykąpała się..Nienawidzę..bali.. Wysuszyła włosy i po prostu je rozczesała. Nie miała zamiaru się nawet malować.. To nie było w jej stylu. Ubrała się po prostu w tą sukienkę//http://img1.promgirl.com/_img/PGPRODUCT … -dress.jpg// i wyszła z łazienki.

Nie chciał jej denerwować... powiedział tylko, że wygląda piękne... i wyszli.


z.t

z.t

Siedzieli w środku na kanapie.. Ona nadal w sukience mu na kolanach okrakiem..

Tulił ją.

Rozpięła mu niezauważalnie marynarkę..

Miał zamknięte oczy.

Muskała delikatnie wargami jego szyję.

Zamruczał.

Drażniła ją delikatnie językiem i ząbkami.

Zadrżał.
- Łaskoczesz mnie... - mruknął.

Przestała.

- Co teraz zrobimy?

Przymknęła oczy.
- Myślałam o powrocie do podziemia.

- Do... Gdzie...?

- Do podziemia, gdzie żyją anioły takie jak ja, jak i demony.

Odwrócił wzrok.
- Nie... Ja nie chcę... Nie mogę...

- Dlaczego..? - posmutniała.

- Dobrze mi jest tutaj... Na ziemi... Nawet jeśli tam uciekniemy to co...? Nic tego nie zmieni... A ja... I tak straciłem moje moce... Stężenie mroku w podziemiu jest zbyt wielkie... Zabiłoby... Mnie...

Oparła głowę o jego pierś i zamknęła oczy..
- Mnie wszędzie jest dobrze.. byleby z tobą..

- Więc zostańmy tutaj..

Wtuliła się w niego.

- A tak schodząc z tematu... Wywalili mnie z pracy.

- U..uh..? To ty miałeś..pracę..?

-  No tak.

- Gdzie..?

- Pracowałem jako kelner w brudnym pubie i to na pół etatu - westchnął .

- Ja pracuję w kawiarni.. Jeśli chcesz mogę Ci załatwić, że będziesz ze mną pracował.

- Huh? Naprawdę?

- Hai..

- No to... mogłabyś to zrobić...? Utrzymywałbym się na siebie...

- Jasne.

- Nie chce ściągać na ciebie... no wiesz...

- Nie,nie. Moi rodzice zostawili mi po śmierci naprawdę spory majątek. - uśmiechnęła się. - W podziemiu mam ogromną willę.

- Wiesz, ja miałem cały pałac - westchnął.

- No tak.. - wyszeptała. - Książę..

- Ale wszystko straciłem...

Pocałowała go pod jabłkiem Adama..
- Nie wszystko.. Masz mnie.

Zadrżał i zamknłą oczy.
- Tak... mam ciebie... a ty masz mnie.

Mruczała.

- Nie jestes zmęczona?

- Jestem.. Ale.. Nie położę się bez ciebie..

- Pójde z tobą.

- Zabierz mnie..

Uśmiechnął się. Wziął ją na ręce i zaniósł.

Tuliła się do niego.

Wniósł ją do pokoju i położył na łożku... ułożył się przy niej.

- W tym będziemy spać..?

- A co to za różnica...? - zamruczął.

- Żadna.. - wyszeptała.

Przykrył ich.

Wtuliła się w niego.

- Śpij... dobranoc.

- Dobranoc..
Zasnęła szybko.

On również...

Miała jednak koszmary..

Tulił ją.

Obudziła się w środku nocy z głośnym krzykiem.. Poderwała się do góry siadając i łapiąc za głowę.

Spał...

Drżała.. Krzyknęła znowu i zaczynając płakać.

Wtedy drgnał...

Mamo.. Tato.. Przepraszam.. Ryczała głośno..

Podniósł się.
- Uh...? Saph...?

Spojrzała na niego.. Jej twarzy była wykrzywiona strachem i rozpaczą..

- hej... hej, spokojnie... - przytulił ją.

- Ja nie chciałam.. Ja nie chciałam.. - ryczała.

- Ciii.... ciii... to tylko sen...

- Nie.. Nie.. Ja ich zostawiłam na pewną śmieć! - ryczała.

O czym ona...?
- Spokojnie... - kołysał ją. - Spokojnie, kochanie...

Płakała długo..

Próbował ją uspokoić...

W końcu się uspokoiła.. Ale była w szoku..

Kołysał ją.

W końcu zamknęła oczy..

Położył się... Ona miała głowę na jego piersi. To bicie jego serca ją uspokoiło.

Zasnęła od razu wtulona w jego ramionach..

Leżał wpatrujac się w sufit... Głaskał ją po włosach.
- Moja piękna... Najdroższa... Kocham cię... Będziemy razem szczęśliwi... Jeszcze zobaczysz... - szeptał cichutko do siebie... Łza spłynęła po jego policzku.
Po chwili sam również zapadł w sen...

A miala teraz..przepiekny sen..

Spał spokojnie do rana...

Obudzila sie po nim..

Gdy się obudziła nie było go...

- U..uh.. Da...shi..?

Siedział po nos pod wodą w wannie.

Zsunela sie z lozka.. Podeszla do drzwi w lazience..

Siedział niewiarygodnie cicho... Jakby go tam nie było.
// wejdz! XD //

Otworzyla powoli drzwi wchodzac..

Piana i woda sięgała mu do nosa... Drgnął gwałtownie gdy weszła.
- Saph?!

Sapnela i zarumienila sie.
- Przepraszam! - zarumienila sie i odwrocila by wyjsc.

Rzucił w nią pianą i ochlapał.
Zaśmiał się.

Krzyknela.
- Nie w sukienke!

Śmiał się. Piana trafiła w jej plecy.

Musiala zsunac z siebie sukienke..

Wtedy sie zarumienił...

Spojrzala na niego zarumieniona..

Ochlapał ją i rzucił pianą prosto w twarz.

- Ej! - ledwo sie uchronila.

Podniósł sie lekko by złapał ją za rękę i... wciągnął ją do wanny.

Wrzasnela i wpadla prosto na niego.

Objął ją i zaśmiał się.

- Debil!

- No co...?

- Pomoczyles mi bielizne..

- I co z tego...? Przebierzesz się...

Prychnela.

Ochlapał ją znowu.

Złapała go za głowę i wsadziła pod wodę.

- ! - nie zdązył zareagować.

Śmiała się..

On złapał ją za nogę i pociągnął pod wodę.

Krzyknęła.. Wanna była ogromna jak na 4 osoby..

Wynurzyl się ze śmiechem. Ona była przynajmniej w bieliźnie... A on był nagi.

Zarumieniła się mocno..

Wyciągnął ją na powierzchnie.

Zaczęła kaszleć..

- Wszystko w porządku?

Ochlapała mu twarz. Zaśmiała się.

Zasłonił się rękami.

Przytuliła go..

- huh? - opuścił ręce.

- Kocham Cię..

- Uh... Ja ciebie też - uśmiechnął się i objął ją.

- W bieliźnie chyba się nie umyję.. - zarumieniła się.

- A chcesz się umyć? - spojrzał na nią.

- Z Tobą tak.. - wyszeptała.

Rozpiął jednym ruchem ręki jej biustonosz .

Pozwoliła mu go zdjąć..

Pocałował ją... przesunął delikatnie dlońmi po linii jej pleców i zatrzymał je na jej pośladkach. Zsunął z niej dolną częśc jej bielizny.

Zamruczała wtulając głowę w jego pierś..

Wyrzucił jej mokrą bieliznę poza wannę.

Zamknęła oczy..
- Jesteś taki ciepły..

- Naprawdę...?

- Hai..

Wziął gąbke i trochę pachnącego płynu...

- Umyjesz mnie..?

- Yhym.

Uniosła się lekko..

Zaczął ją myć...

Mruczala.

Delikatnie umył ją całą.. oczywiście omijając te miejsca, których się wstydziła.

- Nie dokladnie..

- Huh...?

- Dotknij..

Po chwili była całkowicie i bardzo dokładnie umyta...

Rowniez go umyla.

Woda robiła się zimna...
- Chodź... Woda jest chłodna.

- Hai.
Wyszli.

Wział ręcznik i zawiązał go wokół bioder...

Przytulila go..

- Huh? - objął ją.

- Kocham Cie..

- Ja ciebie też...

- Boje sie..

- Czego...? Nie bój się...

- Przepowiedni.

Otulił ją recznikiem.
- Wszystko będzie dobrze.

- Obiecujesz..?

- Tak... Będziesz bezpieczna. Ja będę cię bronił.

Wtulila sie w niego..

- Idź ubrać się... Wziął swoje ubrania.

Ona się wytarła i ubrała.

On również.

- Zrób mi śniadanko!

- Co?! Ja?! - zdziwił się.

- Taaaaak!

- Ale ja nie umiem!

- Zrób..proosze..

Westchnął. Zeszli do kuchni.

Kicała jak kicałka po schodach.

Wszedł do kuchni.
- To co chcesz zjeść?

- Kulki ryżowe z mięsem w sosie!

- Kulki..?

- Hai! Onigiri!

- Ale ja nie umiem...
Wyjął ryż

- Pomogę Ci troszkę.

- To trzeba ugotowac...?

- Hai. Wrzuć to do garnka z wodą i wstaw na gaz.

- Uh... Okej.
Zrobił jak kazała

Wzięła się za robienie mięsa i sosu..

Ugotowal ryż.

Pomogła mu zrobić z niego kulki.

Śmiał się przy tym.

Kilka razy oberwał od niej ryżem.

Miał ryż we włosach.

Postawiła jedzenie na stole.

Wyjmował ziarnka ryżu z włosów...

Wzięła pałeczki.
- Daj, pomogę Ci.
Wyciągała je.

- Ale smieszne - mruknął.

Zachichotała.
- Jesteś śmieszny i to bardzo.

- Dobra, starczy! - odsunął pałeczki od siebie. - Umyje włosy później.

- Nie! Bo to fajna zabawa! - mina :3

- No weź!

- No ciiii!

Zaczął potrząsać głową wytrzepując ryż.

- NIE! - pisnęła. - Nie psuj mi zabawy!

Zachichotał.

Wzięła pałeczkami trochę z kulki ryżowej na jego talerzyku i włożyła mu do ust..

- Hmn!
Przeżuł i zjadł.

Potem wzięła mięso.
- Powiedz "Aaaa".

Otworzył usta.
- Aaaa...

Wsadziła mu mięso do ust.

Uśmiechnął się i zjadł.

Nakarmiła go wszystkim.

A potem on ją.

- Num um! - jadła ze smakiem.

- To co z ta pracą? - spytał w końcu

- Dzisiaj pójdziemy.

- Okej.

- Możemy teraz.

- Naprawdę...?

- Tak. - uśmiechneła się.

- To chodźmy...

Poszli.
z.t

z.t