- Możesz mi coś wytłumaczyć? - Zapytał ten idiota.
- Zależy co?
- A więc, nie chciałaś zadźgać rodziców za takie imię? - Ale on mnie wkurza.
- To nie rodzice dali mi takie imię.
- Nie?
- Ja sama je sobie po śmierci wybrałam deklu.
- Hmm... ciekawe. Opowiedz mi o tym. - To jak się stałam tym kim jestem jest moją sprawą. Ale musze bo jak nie to on moim ciałem może zabić wszystkich.
- Na początku miałam na imię Ayano. Umarłam jak byłam dzieckiem i usłyszałam słowo "Trusia". Uważałam je za słodziutkie dlatego je wybrałam. To wszystko.
- To ciekawsze niż myślałem... Jak trzeba się stać takim Aniołem?
- Tego nie wiem. To chyba zależy od twojego życiorysu.
- Hmmm... pobawię się tobą. Pokażesz mi wszystkie sztuczki anioła na manekinie ale to później. - W końcu doszliśmy do bezsensownego miejsca : Domu moich rodziców
- Po co mnie tu przyprowadziłeś?
- Dla jakże miłych wspomnień - Uśmiechnął się ciepło.
- Weź nie pierdol dobrze wiem że chcesz przejąć moją moc domu w którym sam anioł się narodził. - I uśmiech zniknął z jego twarzy.
- Ach ta spostrzegawczość. Uda mi się to?
- Nie.
- Jak to nie?!
- Narodziny anioła pacanie. Nie człowieka. Zanim stałam się aniołem to byłam człowiekiem. Urodziłam się tu jako człowiek.
- To zapytam raz. Gdzie się narodziłaś jako anioł? - I tu właśnie się zaśmiałam.
- Heh, dobre, dobre stary. Tu jest ten problem dlatego żaden anioł nie może oddać mocy.
- Czemu?
- Bo żaden z Aniołów nic nie pamięta. Rzadko kiedy jakikolwiek se przypomina gdzie się narodził a raczej prawie nigdy ponieważ to jest tak jak przy ludzkich narodzinach. Dorastasz i nic nie pamiętasz co? Tak tutaj budzimy się i idziemy jak jakieś zaczarowane w zupełnie inne miejsce. Budzimy się i nic nie pamiętamy. Niektóre z Aniołów pamiętają tylko rozmazany obraz ale jak mówiłam rzadko.
- Cholera... - szepnął.
- Heh ciekawe co? Moc nieosiągalna. - Zachciało mi się śmiać.
- A co z Aniołami światła?
- Nie wiem. Zapytaj jednego z nich. My, Anioły ciemności nie wiemy nic o Aniołach światła, zresztą to nas nawet nie interesuje.
- Biedne Aniołki światła. Nie interesują cię nawet ja wyginą? Jesteś bez serca - Uśmiechnął się chytrze.
- To ich sprawa czy zginą czy nie. Dobra powiedziałam wszystko. Nie ma sensu żebyś mną sterował skoro i tak moja moc jest dla ciebie nieosiągalna.
- Ja taki głupi nie jestem.
- Nie, masz rację. Jesteś jeszcze głupszy.
- Zabijesz mnie jeżeli cię wypuszczę.
- To zamiast mnie, zabiją cię Anioły ciemności. Aaaa nie, przepraszam. Twoja dusza pójdzie do piekła. Nie mogę zabić duszy a co dopiero inne anioły ale wiedz że anioły zauważą że mnie nie ma. Przylecą po ciebie.
- Ta już to widzę. Ciekawe jak to zauważą? - Nic nie odpowiedziałam. Nie jestem idiotką. Anioły zauważą że nie pracuję i zaczną mnie szukać. A gdybym mu powiedziała to by od razu wykorzystał moje ciało do pracy.
- No tak właśnie myślałem. - odezwał się po jakiejś chwili ciszy.
- To co? Powspominasz se dzieciństwo?
- Nie mam co wspominać. Wszystkim Aniołom się wykasowuje pamięć. Pamiętam tylko rodzinę i moją śmierć w postaci człowieka lecz nie pamiętam miejsca. Trochę to zagmatwane.
- Jest jeszcze jeden sposób. Idziemy na cmentarz.